Vlooien

Vlooien zijn parasieten en zuigen bloed bij de hond of kat.  Vlooien zijn beweeglijke bruinzwarte insecten die op hun gastheer springen en bloed zuigen.
Ze veroorzaken daardoor huidirritatie en/ of jeuk.
Sommige soorten kunnen ziekten over brengen.
In tegenstelling tot wat de meeste mensen denken wonen ze niet op dieren maar gewoon in huis.
Nadat ze zich vol met bloed gevuld hebben laten ze zich van het dier vallen.

Soorten

Er zijn 2 soorten vlooien die op zowel de hond als op de kat kunnen voorkomen.
Er zijn mannetjes vlooien en vrouwtjes vlooien.
De vrouwtjes zijn het grootst.  Een vrouwtje kan wel 50 eitjes per dag gedurende de eerste 3 levensweken leggen.
Deze minuscule kleine eitjes vallen uit de vacht van uw huisdier op het tapijt, op de kussens, enz….
Na 2 – 4 dagen komen uit de eitjes larven.
Deze larven zijn ongeveer 1/2 cm lang en zo dik als een draadje.
De lichtschuwe larfjes kruipen in alle spleetjes en diep in de vloerbedekking.
Na 2 à 3 weken gaan de larven verpoppen.
Deze poppen kunnen tot wel anderhalf jaar in leven blijven.
Onder invloed van trillingen komt de pop uit en er is weer een nieuwe vlo die op zoek gaat naar uw huisdier.
Hoe warmer het is des te sneller gaat de ontwikkeling van ei tot volwassen vlo.
In de zomermaanden kan 1 vlo binnen 1 maand tijd wel 180 vlooien tot gevolg hebben en nog een groot aantal larven en poppen.

Cyclus

Vlooien kunnen niet op de mens leven maar kunnen ons wel prikken.
Bovendien kunnen wij ook vlooien overdragen, op uw handen door uw huisdier te strelen, op uw kleren als u gaat zitten op een plek waar eitjes liggen, enz.
Deze eitjes kunt u ook oppikken als u bij iemand op bezoek gaat, daarom kan uw huisdier ook vlooien krijgen ondanks het feit dat uw huisdier nooit buiten komt.
Vlooien zijn een groot probleem voor huiseigenaren, vooral in de zomer of na een vakantie is de kans op vlooien erg groot.
U kunt zelf veel overlast voorkomen door op tijd maatregelen te nemen.
Komen de voorzorgsmaatregelen toch te laat dan zijn bestrijdingsmiddelen nodig.

Voorkomen

Dagelijks stofzuigen op de vaste slaapplaatsen verkleint de kans op vlooien.
De eitjes krijgen dan minder kans tot vlooien uit te groeien.
Als u achteraf de zuigmond afplakt kunnen vlooien niet ontsnappen.
Zuig ook de mand van uw hond zorgvuldig, in de mand spuiten verjaagt de vlooien.
Voor producten die helpen ter bestrijding en voorkoming van vlooien vraag raad aa uw dierenarts, apotheek of dierenspeciaalzaak.

Bestrijding

Vlooienbestrijding is niet eenvoudig.
U moet vlooien op het dier bestrijden, de vlooien in huis en de eitjes en larven in huis.
Huisdieren en hun verblijf- en slaapplaatsen regelmatig controleren.
Zodra vlooien geconstateerd worden kan men het dier behandelen met de daarvoor toegelaten middelen.
Als men langdurig de woning verlaat grondig stofzuigen ( stofzuigzak vernietigen).
Stofzuigers zonder zak kan men een stukje vlooienband in het reservoir doen.
Honden en katten dienen behandeld te worden.
bij ernstige overlast raadpleeg uw dierenarts.

OPGELET: omgevingsspray mag men iet op het dier zelf gebruiken, lees aandachtig de gebruiksaanwijzing.

Teken

Teken zijn eveneens bloedzuigende parasieten.
Door opzuigen van bloed zwelt hun achterlijf op en kunnen zij de groote van een erwt krijgen en zelfs groter!
De eieren worden meestal buiten hun gastheer gelegd, in kreupelhout, struiken, hoog gras, …en met duizenden tegelijk.
Teken bijten zich meestal vast op plaatsen zoals het hoofd, rug, enz….
Een beet kan zulke erge reactie opwekken dat een behandeling door een dierenarts aangewezen is.  De teek kan via de beet een bepaalde bacterie overdragen die men de ziekte van Lyme noemt.

Behandeling

Teken die zich op je hond hebben vastgezet dienen met de grootste voorzichtigheid in hun geheel te worden verwijderd.
dit wil zeggen dat je de teken er zo uithaalt dat alle poten die zich in de huid hebben gezet, mee uittrekt.
Doe dit door de teek met de wijzers mee, tegelijk duwend en ronddraaiend, uit te trekken.
Zorg er wel voor dat je een verwijderde teek altijd vernietigd.
Dit kan je door ze te verbranden of te pletten.
Er bestaan speciale tekentangen die erop voorzien zijn de teek te verwijderen zonder ze teveel te beschadigen.
Wordt de teek platgedrukt tijdens het verwijderen dan zal ze meer speeksel inspuiten wat de irritatie nog vergroot.
Anderzijds moet ook zeker de kop mee verwijderd worden om te vermijden dat de beet tot een abces komt.
De bedoeling is om met de tang zo dicht mogelijk bij de kop te geraken om alles vlot in zijn geheel los te trekken.
De achtergebleven wonde moet steeds ontsmet worden.

Verwijderen van een teek.

Hoe langer de teek in de huid zit, hoe groter de kans dat hij ziekteverwekkers overdraagt.
Gebruik geen alcohol, jodium, olie, zeep of andere middelen voordat u de teek verwijdert.
Pak de teek zo dicht mogelijk op de huid bij de kop vast en trek hem er langzaam uit. Als er een stukje van de kop in de huid achterblijft is dat ongevaarlijk.
Ontsmet hierna het beetwondje.